De herfst laat zich zien en daarmee ook het vooruitzicht van de vakantie.
Op dit moment zijn er nog een paar van ons op de vloer in de blokhuispoort. Het eerste biertje is geopend. De vakantie luiden we samen in. We blikken terug op de eerste weken stage, bij ons een vertaling van de werkelijkheid waar we straks als mens en professional in terecht komen.
Er gebeurt veel in de wereld. Hier, in Oekraïne, in Gaza. Veel onveiligheid. Veel je niet welkom voelen. Velen zoekende naar de invulling van het woord menselijkheid. We zijn ermee bezig en tegelijkertijd trekt de waan van de dag aan ons allen voorbij. Wat kunnen we doen vanuit dit overwegend rijke land?
We komen in de buurt van dromen. Een wens om iedereen op de wereld, met zijn of haar verleden of die van de generaties ervoor, met zijn wensen en dromen, welkom te heten. Dat het er ooit niet meer toe doet, waar je bedje heeft gestaan.
Dus proosten we op de dankbaarheid en het zo welkom voelen hier. Zonder bommen mogen werken, leren en leven.
En los van dat we allemaal onze eigen innerlijke strijd voeren, zijn we altijd verbonden met andere mensen op de wereld en hebben we daar op onze eigen manier bij stil te staan.
Voor iedereen die mag en kan, een heel fijne vakantie! Rijk aan menselijk contact en misschien een kaarsje voor hen die op dit moment in de donkerste periode van hun leven zijn.
#onderwijs#menselijkheid#welkom
